JAK ZAOPIEKOWAĆ SIĘ SOBĄ PEŁNIĄC OPIEKĘ NAD OBŁOŻNIE CHORYM
Sytuacja stałej opieki nad osobą obłożnie, terminalnie chorą może prowadzić do wyczerpania emocjonalno-fizycznego u opiekuna. Prędzej czy później mogą pojawić się problemy wynikające z nagromadzenia nieujawnionych emocji oraz konieczności pozostawiania w niezmiennej gotowości do działania ,,na zawołanie".
Opiekunowie, najczęściej osoby z bliskiej rodziny pacjenta, mogą i powinni zadbać o siebie, aby zachować równowagę życiową, rozłożyć siły potrzebne zazwyczaj na dłuższy czas.
W sytuacji choroby jednego z członków rodziny dochodzi do zaburzenia harmonii całego systemu rodzinnego( podobnie jak w organizmie ludzkim- jeśli niedomaga jeden z narządów, cierpi cały człowiek). Rodzina staje wobec konieczności zaakceptowania nowej sytuacji-rozbity zostaje rytm dnia, zmianie ulegają plany osobiste i zawodowe, kontakty towarzyskie, może obniżyć się status materialny.

Pamiętaj, że opiekując się przewlekle chorym, szybko można ulec wypaleniu.
-Pozwól sobie zadbać o własne potrzeby.
Bierz na siebie tylko-i aż tyle, ile realnie możesz wykonać. To jednoczecześnie najlepszy sposób na to to, aby obdarzyć opieką bliską, osobę,nie wzbudzając w niej niepotrzebnego poczucia winy. Zorganizowanie planu dna tak, aby mieć choć chwilę tylko dla siebie, pozwóli złapać oddech od problemów, z którymi borkamy borykamy się na codzień.
-Naucz się wyrażać emocję.
To naturalne, że podczas towarzyszenia w ciężkiej chorobie, pojawiać się będzie cała gama uczuć, często trudnych i obciażających. Ważne, żeby je w sobie zauważyć i zaakceptować(tłumienie i wypieranie zadziałać może wręcz odwrotnie). Możesz odczuwać złość, lęk, napięcie, zniechęcenie , bezradność, wstyd. Masz do tego prawo.
-Znajdź wsparcie u osób spoza kręgu rodziny.
Rozmowa z przyjacielem bądź inną niezaangażowaną osobą może ci spojrzeć na sytuację z dystansu, rozładować nagromadzone emocję, znaleźć nowe kierunki działania. Warto też rozważyć możliwość zatrudnienia wykwalfikowanej i doświadczonej opiekunki, która może pomóc nie tylko w zorganizowaniu opieki, ale może też stać się dla osoby leżącej ciekawą odmianą i szansą kotaktu z kimś spoza kręgu najbliższych.
Możesz też skorzystać z profesjonalnej pomocy psychologicznej dla rodzin osób przewlekle chorych. Podczas takich spotkań jest okazja do wyrażenia potrzeb i emocji każdego z członków rodziny, rozpoznania jej modelu funkcjonowania, problemów wynikających z choroby bliskiej osoby-i wprowadzenia możliwych zmian. Szczególnie pomocy wymagają rodziny, wktórych:osobą chorą jest dziecko, młody człowiek, jedna osba w rodzinie jest zdecydowanie bardziej od innych obciążona sprawowaniem opieki, zaburzona jest komunikacja pomiędzy członkami rodziny. Pomoc dla rodziny nie musi kończyć się w raz ze śmiercią pacjenta; bywa, że dopiero w tym momencie się rozpoczyna.

Justyna Owczarek- Skoneczna
Równowaga - Centrum Psychoterapii, Łódź